Ze noemen het gender disappointment: ouders die hadden gehoopt dat hun baby een ander geslacht zou hebben. En ook al is dat misschien een taboe, veel ouders worstelen ermee.
Teleurstellingen
Wanneer je zwanger bent, is de kans vijftig procent dat je een jongetje krijgt, en vijftig procent dat je een meisje krijgt. Het belangrijkste is natuurlijk dat het kind gezond ter wereld komt. Maar wat als je hoort dat je ongeboren baby een meisje is, terwijl je juist hoopte op een jongen? Of andersom? Het kan een enorme teleurstelling zijn voor aankomende ouders, en daar zijn verschillende aanleidingen voor. Familie speelt bijvoorbeeld een rol, maar ook ouders zelf hebben bepaalde ideeën over de eigenschappen van een bepaald geslacht.
Taboe
Ouders die echt teleurgesteld zijn, schamen zich. Ze zitten op een grijze wolk, hebben het idee dat ze ondankbaar zijn en durven hun gedachten niet uit te spreken. “Vrouwen gaan gebukt onder het ideaalbeeld van de opofferende vrouw die in het moederschap naar perfectie streeft”, zegt psycholoog Fiona Groenewald. Als moeder moet het toch niet uitmaken welk geslacht je kind heeft? Maar waarom zou je niet gewoon teleurgesteld mogen zijn? “Het taboe rondom geslachtsvoorkeur moet doorbroken worden”, vindt gezondheidspsycholoog Merith Cohen de Lara.