Veel mensen hebben na hun scheiding moeite met het vinden van een geschikte woning. De wachtlijsten van sociale woningen zijn te lang en ze krijgen geen urgentie.
Hun gevallen zijn namelijk niet ‘schrijnend’ genoeg, zo ook in het geval van Jenny.
Het probleem is vooral groot onder vrouwen. Ze kunnen geen geschikte woning vinden want ze zijn te ‘goed’ voor thuis- en daklozenopvang. Jenny woont in een zomerhuisje op een bungalowpark, in afwachting van een sociale huurwoning. Ze heeft te weinig inschrijftijd voor een sociale huurwoning en voor de vrije sector komt ze niet aan de inkomenseis. “Ik val ertussen.”
Urgentie
De urgentie die je moet hebben om in aanmerking te komen voor sociale huurwoningen heeft Jenny niet. “Daar moet je geval schrijnend voor zijn. Ik ben niet schrijnend genoeg. Ze vinden me te zelfredzaam.” En daarom moeten haar kinderen maar naar hun vader toe. Klinkt als een goede oplossing, als de vader niet om vier uur ’s ochtends de deur uit zou moeten, waardoor Jenny daar om vier uur zou moeten zijn. De instanties suggereren dat ze een kamer in zijn huis moet huren. “Maar ik ben niet voor niets gescheiden.”
Monitor
Het onderzoeksprogramma De Monitor (KRO-NCRV) heeft over deze problematiek een uitzending gemaakt. De tipgever van het programma is Jenny en haar verhaal staat centraal. Het programma is vanavond op de buis om 21.25 uur op NPO2.