HET IS ALWEER EEN TIJD GELEDEN, MAAR IK MOET ER DE LAATSTE TIJD WEER VAAK AAN DENKEN. In 2018 publiceerde het amerikaanse online platform babe.net een verhaal waarin een jonge vrouw onder pseudoniem vertelde over een date en vrijpartij met de populaire amerikaanse comedian Aziz Ansari, waarbij hij herhaaldelijk haar grenzen overschrijdt. Ze hebben sex in zijn appartement en hij dwingt haar die avond nooit met fysieke overmacht, maar ze voelt zich continu geforceerd om haar grenzen aan te geven of eroverheen te gaan. Toch blijft ze hopen dat ze de situatie bij kan sturen. Ze geeft verbale en non-verbale signalen dat hij het rustiger aan moet doen, dat ze het onprettig vindt wat hij doet. Maar hij pikt haar signalen niet op, of negeert ze. Haalt ze zijn hand weg, dan legt hij hem terug. Als ze opstaat en wegloopt, volgt hij haar door de kamer. Hij lijkt het als een spel te zien, zij raakt steeds meer uit haar doen. ze neemt uiteindelijk huilend een Uber naar huis. Ze appt een vriendin. ‘I’m taking a bath. I’m really upset. I feel weird.’ De volgende dag stuurt Ansari haar een berichtje om haar te bedanken voor de leuke avond, zich ogenschijnlijk van geen kwaad bewust.

Het verhaal van Grace deed destijds veel stof opwaaien. Niet alleen omdat het Aziz Ansari, die tot dan toe het imago genoot van MeToo-sympathisant, feminist en vrouwvriendelijke good guy, in verlegenheid bracht. Maar ook omdat het verhaal volgens critici juist een voorbeeld is van de manier waarop de MeToo-beweging was doorgeslagen. Want, zo stelden zij, wat Grace hier beschreef, was toch gewoon een teleurstellende date? Wat ze had ervaren, was geen grensoverschrijdend gedrag, maar ‘gewoon’ slechte sex. En bovendien: niemand had haar toch gedwongen om te blijven? Als het echt zo akelig was allemaal, waarom vertrok ze dan niet eerder?