Gek van je propvolle agenda? Maak je niet zo druk, druk, druk

Achtergrond

Gek van je propvolle agenda? Maak je niet zo druk, druk, druk

tekst Els Quaegebeur

Een uitdagende baan, een warm gezin, een glad gezicht en een instawaardig interieur: ons ambitieniveau kent geen grenzen. Met propvolle agenda’s maken we onszelf gekker dan gek.

BARBARA – EEN VROUW VAN 44 MET DRIE KINDEREN OP DE BASISSCHOOL, EEN BAAN OP DE ICT-AFDELING VAN EEN VOEDSEL-CONCERN en een man die in de horeca werkt – heeft een reformer aangeschaft. Cadeautje voor zichzelf. Een reformer is een pilateswerktuig waarop je allerlei oefeningen kunt doen die in theorie kunnen leiden naar een sixpack. Met het smaakvolle houten onderstel, zwarte matras en verzameling touwen, buizen en ringen zou het apparaat ook prima door kunnen gaan voor een Zweedse soft sm-uitrusting. Barbara wil dat sixpack best graag en ze zou haar leuke horecaman ook wel een keer in z’n niksie in die ringen willen hijsen. maar ja, ze heeft nooit tijd. Ze werkt keihard, maakt vaak overuren en als ze thuiskomt van de buitenschoolse opvang met haar driekoppige, hongerige, modderige en jengelende jonge wolvenroedel moet ze nog even een staaltje micro­management op ceo-niveau uit haar tenen halen. De reformer is dus meestal in gebruik als wasrek, als wasrek en soms als wasrek. Hij is ook handig als tafel voor mee naar huis gezeulde kantoordossiers, of om de schooltraktaties van de kinderen instageniek op uit te stallen, want het licht valt precies daar zo mooi door de vorig jaar geïnstalleerde lichtstraat, een gruwelijke verbouwing waar Barbara liever niet meer over praat. Zeker niet als ze om elf uur ’s avonds 31 identieke glutenvrije popcornschaapjes militair staat op te lijnen. ’s Morgens om kwart over zeven nog even de landschapsmat met veldbloemmotief rechttrekken, en smile for the camera, schaapjes.

Druk, druk, druk. Het klinkt als een cliché uit 1995, toen mensen dat zo’n beetje begonnen te zeggen als iemand vroeg hoe het met ze ging. Druk, druk, druk: ze bedoelden dan werken van negen tot vijf, langs de supermarkt gaan voor twee dozen perenijsjes die kind 1 wilde uitdelen op school, met kind 2 na voetbaltraining naar de tandarts op woensdagmiddag, een afscheidsborrel voor collega Dinges van hr, een etentje thuis met vrienden en op zondag nog even een halfbakken rondje langs de apparaten in de sportschool, gewoon in je eentje in een ouwe gymbroek van onder uit de wasmand.

Sorry hoor, maar dit is dus helemaal niet druk. Dit is chill, chill, chill.